ประสบการณ์ชีวิต สาวจิตอาสา หน่วยกู้ภัย นิสิต ม.ทักษิณ

ประสบการณ์ชีวิต สาวจิตอาสา หน่วยกู้ภัย นิสิต ม.ทักษิณ

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลลิตภัทร ศรีสวัสดิ์ กำลังศึกษาชั้นปีที่2 คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ  หลักสูตรวิชาภาษาอังกฤษ จะมาเล่าประสบการณ์การทำงานกู้ภัยค่ะ

ช่วงที่ฉันเรียนม. 1 คุณพ่อเป็นนักวิทยุสื่อสารสมัครเล่น และมีเพื่อนๆในกลุ่มชวนกันทำงานกู้ภัย เวลาคุณพ่อออกเหตุ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของเด็ก ฉันก็ขอตามไปด้วย ซึ่งตอนนั้นช่วยอะไรไม่ได้มากค่ะ ช่วยได้แค่ถ่ายรูปเหตุการณ์ ช่วยทำแผลเล็กๆน้อยๆ นี่คือจุดเริ่มต้น

ฉันช่วยคุณพ่อทำงานมาเรื่อยๆ จนคุณแม่สนใจ และเข้ามาทำงานด้านนี้ด้วย ทั้งสามคนพ่อแม่ลูกก็เลยทำงานกู้ภัยมาเรื่อยๆ จนฉันอายุ 18 ปี ฉันได้เข้าอบรมอาสาสมัครฉุกเฉินการแพทย์ 40 ชั่วโมง เพื่อให้กฎหมายรองรับและได้รับการยอมรับในการทำงาน ฉันเลยได้เข้ามาทำกู้ภัยอย่างเต็มตัว

ประเดิมเหตุแรก ด้วยการเก็บศพจากเหตุรถสิบล้อชน

รถจักรยานยนต์อัดก๊อปปี้ใต้ท้องรถ ต่อมาก็มีเหตุจมน้ำเสียชีวิต รถพลิกคว่ำ รถชน นอกจากอุบัติเหตุ เคสผู้ป่วยก็มีนะคะ ทั้งผู้ป่วยใกล้คลอด เป็นลม ชัก ผู้ป่วยสโตรก และอีกมากมาย

ฉันอยู่ศูนย์ประสานเหตุ 2 หน่วยคือ ศูนย์กู้ชีพ-กู้ภัย ระโนดร่วมใจ และศูนย์กู้ชีพเทศบาลเขารูปช้าง เนื่องด้วยฉันเรียนด้วยทำงานด้วย ก็จะมีอุปกรณ์เผื่อประสบเหตุอยู่ใต้เบาะรถมอเตอร์ไซค์ เช่น mask ถุงมือ และชุดทำแผลชุดเล็ก เผื่อเจอเหตุด้วยตนเองขณะขับรถ อาจจะได้ช่วยผู้ประสบเหตุเบื้องต้น เมื่อเรียนเสร็จในเวลาตอนเย็น ฉันจะทำกิจกรรมส่วนตัวให้เสร็จเรียบร้อย แล้วจึงแบ่งเวลาไปทำงานจิตอาสา และบางเสาร์อาทิตย์ที่ว่างในตอนสาย หลังจากเข้าฟิตเนสออกกำลังกาย หรือถ้ากลับบ้าน กลับระโนดฉันก็จะอยู่ที่ศูนย์กับพ่อและแม่

การทำงานจิตอาสา ไม่ใช่งานหรือกิจกรรมหลัก สามารถทำได้เวลาว่าง กิจกรรมหลักคือเรียนหนังสือ เมื่อว่างเว้นก็สามารถทำกิจกรรมอื่นๆที่มีประโยชน์ต่อสังคมได้ ทั้งหมดที่ทำไม่มีค่าตอบแทน ไม่ได้ทำด้วยเงิน แต่ทำด้วยใจอยากช่วยเหลือและจิตอาสา ถ้ามีโอกาสในภายหน้า ฉันจะเข้าร่วมอบรมในขั้นที่สูงกว่า คือ EMTB พนักงานฉุกเฉินการแพทย์ เพื่อความรู้ของตนเองและนำความรู้ไปช่วยเหลือผู้อื่นต่อไปค่ะ