นิสิต ม.ทักษิณ ร่วมโครงการ Credit Transfer ที่ ประเทศอินโดนีเชีย
สวัสดีค่ะ ดิฉัน นางสาวกัญญารัตน์ เกาะกลาง นิสิตชั้นปีที่ 3 วิชาเอกภาษาอังกฤษ คณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ ดิฉันเข้าร่วมโครงการ Credit Transfer ที่ทางมหาลัยทักษิณ ร่วมมือกับ Atma Jaya Catholic University เมืองจาการ์ตา ประเทศอินโดนีเชีย เป็นระยะเวลา 1 เดือนช่วงปิดเทอม 2561 ร่วมกับเพื่อนอีก 12 คน
ดิฉันรู้สึกดีใจมากที่ผ่านการคัดเลือกและได้เข้าร่วมโครงการนี้ เป็นการได้มาใช้ชีวิตนักเรียนแลกเปลี่ยนที่ต่างประเทศครั้งแรก ได้เปิดประสบการณ์ชีวิต ได้ลองทำอะไรใหม่ๆ ที่ไม่เคยได้ทำมาก่อน ได้ลองอาหารเมนูใหม่ที่แปลกตาและรสชาติก็แปลก ได้เรียนรู้วัฒนธรรมต่างชาติ เรียนรู้ภาษาอินโดนีเซีย ได้ฝึกทักษะการใช้ชีวิต การปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม
เริ่มจากวันแรกที่มาถึงสนามบินแบบงงๆปนง่วงๆ ระหว่างทางก็มีอากาศแปรปรวน มีตกหลุมอากาศบ้าง วินาทีที่เครื่องบินกำลังจะสัมผัสกับพื้นดินของประเทศอินโดนีเซีย ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมากๆ แสงไฟทำให้เมืองนี้เป็นอีกเมืองหนึ่งที่เหมือนไม่เคยหลับใหล แม้จะไปถึงตอนดึก บัดดี้ที่มารอรับก็มารับเพื่อไปยังที่พักในคืนนั้น เช้าวันรุ่งขึ้นวันแรก มีการต้อนรับอย่างอบอุ่น การปฐมนิเทศ ถ่ายรูปบัตรนิสิต และเราก็เริ่มเรียนในวันนั้นเลย วิชาที่เรียน 2 สัปดาห์แรกคือวิชา Bahasa Indonesia อาจารย์ผู้สอนจะมีสองคน สลับกันไปในแต่ละวัน การแต่งกายมาเรียนจะสามารถใส่ชุดอะไรมาเรียนก็ได้ แต่ต้องเป็นชุดสุภาพ รองเท้าผ้าใบหรือหุ้มส้น วันแรกๆก็เรียนเข้าใจบ้าง ไม่เข้าใจบ้าง เพราะดิฉันเองไม่มีพื้นฐานเลย ซึ่งอาจารย์ก็จะสอนเป็นภาษาอินโด เอกสารที่ให้มาก็เป็นภาษาอินโดนีเซีย ทำให้ต้องปรับตัวและกระตือรือร้น กระตุ้นตัวเองตั้งใจเรียนเป็นอย่างมาก แต่หลังๆก็เริ่มชิน พอรู้เรื่องบ้าง เนื้อหาที่เรียนส่วนใหญ่จะเป็นพื้นฐานทั่วไป การแนะนำตัว การซื้อของ ตัวเลข พยัญชนะ เวลา คำศัพท์พื้นฐาน ด้วยความที่เรียนไม่ค่อยเข้าใจ เราจึงมีการนัดกันมาติว ช่วยกันทำการบ้านเกือบทุกเย็นและติวก่อนสอบ เมื่อสองสัปดาห์ผ่านไปการสอบวิชา Bahasa Indonesia ก็มาถึง โดยการสอบจะมีทั้งการฟัง พูด อ่าน เขียน บทบาทสมมุติ ต้องขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่ช่วยกันทำให้ผ่านมาได้ ส่วนในสองสัปดาห์หลังจะเรียนวิชา Public Speaking โดยจะให้ออกไปพูดหน้าชั้นเรียนเวลา 5 นาทีแล้วช่วยกันวิจารณ์เพื่อนๆว่าควรปรับปรุงอะไรบ้าง และตอนสอบปลายเทอมจะให้ไปพูดในที่สาธารณะจริงๆ
การเดินทางไปเรียนในตอนแรกๆเราจะนั่งรถบัส transJakarta นั่งไป 3 สถานีก็ถึงมหาลัย พักหลังๆมานี่ก็เริ่มลองนั่งรถบัสแบบอื่นๆไปบ้าง ถูกบ้าง แพงบ้าง นั่งรถผิดสาย ไม่จอดหน้ามหาลัยหรือเลยสายไปบ้าง ก็ถือเป็นประสบการณ์ไป ส่วนที่พักจะอยู่ใจกลางเมืองเลยก็ว่าได้ เพราะว่าใกล้สถานีรถไฟ สถานีรถบัส transjakarta ห้างสรรพสินค้า มินิมาร์ท ถือว่าสะดวกมากๆเลย
อาหารโดยรวมแล้ว อาหารอินโดจะคล้ายกับบ้านเรามากๆ แต่จะมีความมันในทุกๆเมนู รสชาติจะไม่จัดจ้าน เข้มข้นแบบอาหารไทย เมนูหลักๆของที่นี่คือ Nasih goreng หรือข้าวผัดบ้านเรานี่เอง เป็นเมนูที่หาทานได้ง่ายมากๆ คิดอะไรไม่ออกก็สั่ง Nasih goreng รองลงมาคือ ก๋วยเตี๋ยว หรือ Bakso ซึ่งที่นี่เขาจะให้เส้นเยอะมาก เส้นก๋วยเตี๋ยวก็จะคล้ายๆบ้านเราเลย มีเส้นหมี่ หมี่เหลือง เส้นใหญ่ รสชาติโดยรวมก็ถือว่ากินได้ โดยการกินข้าวของคนที่นี่จะกินคู่กับข้าวเกรียบ คือมีข้าวเกรียบในทุกๆมื้อ ส่วนเรื่องการทานข้าวด้วยมือเปล่าก็มีให้พบเห็นบ้างเพราะเป็นวัฒนธรรมด้านการกินของเขา แต่ทุกๆร้านก็จะมีช้อนกับส้อมบริการให้
อากาศที่นี่ร้อน อบอ้าวมากๆ ควันจะเต็มเมืองไปหมด บางวันมองไม่เห็นท้องฟ้า ไม่เห็นก้อนเมฆกันเลยทีเดียว ผู้คนจะใส่หน้ากากอนามัยปิดหน้ากัน การจราจรหนาแน่น รถติดหนักมาก โดยเฉพาะช่วงเช้าและเย็น ทำให้เวลาจะออกเดินทางไปไหน หรือเวลาที่จะกลับมาหอก็ต้องวางแผนกันให้ดี
ปัญหาที่พบส่วนใหญ่คือ ปัญหาด้านการสื่อสาร เพราะคนที่นี่จะพูดภาษาอังกฤษไม่ค่อยได้ จึงต้องเอาตัวรอดโดยการจำศัพท์ง่ายๆ ภาษามือบ้าง อังกฤษผสมอินโดไปบ้างบางครั้ง หลังๆก็เริ่มชิน ฟังออกบ้าง เริ่มสื่อสารรู้เรื่องในระดับเบื้องต้น ราคาสินค้าบางทีก็ต้องใช้เวลาประมวลอยู่สักพักว่าเท่าไหร่ เพราะเขาพูดกันเร็ว แต่ก็ปรับตัวให้ชิน
ความประทับใจคือ คนที่นี่ใจดีมากๆ ถ้าเราไม่เข้าใจเขาก็จะพยายามช่วยเรา พอบอกว่าเป็นคนไทย มาจากประเทศไทย เขาก็จะชวนคุย บอกว่าชอบประเทศไทย เคยไปเที่ยวแล้วบ้าง ส่วนในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ก็จะมีบัดดี้พาเราไปเที่ยวชมเมืองที่ต่างๆ เช่น Old Town, Bank of Indonesia, Bogor, Monas และอื่นๆ
วันที่ชอบที่สุดคือ วันอาทิตย์ จะเป็นวัน Car free day จะมีการปิดถนน ให้คนมาออกกำลังกาย วิ่ง เดิน ปั่นจักรยาน ซึ่งมีทั้งมากันเป็นครอบครัว เป็นคู่หรือกลุ่มเพื่อน มีการขายของทั้งของกิน ของใช้ เสื้อผ้า อาหารท้องถิ่น อาหารพื้นบ้าน น้ำผลไม้ มีการแสดงพื้นเมือง โชว์ความสามารถ ซึ่งคนเยอะมากจริงๆ พวกเราก็นัดเวลากันไปเดินหาของกิน ลองกินอาหารพื้นเมืองที่กินได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เดินเล่นรอบๆ ชมบรรยากาศเมืองจาการ์ตาในวันที่ท้องถนนถูกแทนที่ด้วยผู้คน
สุดท้ายนี้ขอขอบคุณคณะมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณที่สนับสนุนทุนการศึกษาในครั้งนี้ มหาวิทยาลัย Atma Jaya Catholic University of Indonesia ที่ต้อนรับอย่างดีเยี่ยม อาจารย์ครูผู้สอน เจ้าหน้าที่ทุกท่าน และที่ขาดไม่ได้เลยคือ เพื่อนร่วมทริปในครั้งนี้ทั้ง 13 คน ที่ทำให้มีเรื่องเล่า เสียงหัวเราะ รอยยิ้มในทุกๆวัน อยู่ด้วยกันตลอด
